Bawcie się dobrze (villanella)

pamięci mojego Nauczyciela historii, R.I.P.

Bawcie się dobrze, odpływam do jasnych przestrzeni
do bram krainy ze słońcem ogromnym nad nami,
gdzie rządzi miłość i światło nie dające cieni.

Stwórca już wzywa z pełnej łez doliny zieleni
tam, gdzie panują błękitne zorze nad wiekami.
Bawcie się dobrze, umykam od ziemskich korzeni.

Zamykam oczy, czasu strumień we mnie się mieni.
Odpływ sił czuję, a Pan Bóg tak hojny łaskami
sądzi z miłością i blaskiem nie dającym cieni.

I widzę Ziemię, Ojczyznę, groby wśród płomieni.
Piękno i dobroć tu żyjąc podziwiałem z wami,
więc wspomnijcie mnie, gdy płynę do cudnych przestrzeni.

Trwajcie z nadzieją, boskimi cudami olśnieni,
tęskniąc i wierząc, że Bóg to kształtuje palcami,
stwarzając miłość i światło nie dające cieni.

Gdy wypełni się wszystko jesteśmy przeznaczeni
by podążać tam, gdzie niebo usiane gwiazdami.
Zostańcie z Bogiem, umykam do jasnych przestrzeni,
gdzie rządzi miłość i światło nie dające cieni.

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2017-09-09 Dodano: 2017-09-09 10:53:54

Ten wiersz przeczytano 1136 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie