Będąc sam
Wybacz ale nie umiem,
serca w sobie wyciszyć.
Ono w piersi szamocząc,
każdą myśl we mnie słyszy.
Nawet na tą najmniejszą,
bije bardzo szalenie.
Jakby chciało się wyrwać,
aby cieszyć spełnieniem.
Tego co w nich zawarte,
niosąc w twoje ramiona.
Tylko tam będę umiał,
burzę w sobie pokonać.
autor
Sotek
Dodano: 2012-04-02 00:00:36
Ten wiersz przeczytano 1947 razy
Oddanych głosów: 104
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
Uczucia, których nie umie się kontrolować są
najsilniejsze, jednocześnie przysparzają wiele bólu.
Pięknie przelana myśl :) +
ogrzewasz słowami a metafory podsycają ten ogień
Witaj...poetycko ujęte uczucia,pozdrawiam serdecznie
Piękne uczucia zawarte w wierszu tworzą cały klimat
tych wersów. Czyta się bardzo przyjemnie:) Pozdrawiam
serdecznie!
wiaj,tyle ciepła bije z Twoich słów ,ukłony
burza uczuć,pragnienia i tęsknoty-pięknie
ujęte:)pozdrawiem
Autorze. Ja też nie potrafię wyciszyć w sobie burzę,
przy tak częstych a wymuszonych sytuacją gospodarczą
naszego kraju rozstaniach i powrotach. Rozumiem Ciebie
i pozdrawiam serdecznie.
A jednak serce jest
nie tylko motorem życia,
to źródło pięknych uczuć tak
jak Twój wiersz Sotku.
Pozdrawiam :)
aż westchnęłam... tak szarga czasem czlowiekiem
uczucie...
Cudowny wiersz :) "Tego co w nich zawarte, niosąc w
twoje ramiona." Przepiękne słowa :) Pozdrawiam +++
Uważaj! Nie zbliżaj się do modliszki, ty chcesz
miłości, a ona liczy, że samcem napcha kiszki.
Tylko tam będę umiał,
burzę w sobie pokonać.
Smutne...+++)