Będę
Będę kochać Cię wzajemnie,
Kiedy przyjdzie wątły brzask,
Jednostajnie i niezmiennie,
Choćby zmienić pragnął czas.
Będę żyć w barwach lasu,
Gdzie oboje się kryjemy,
Tulić zieleń mchu atłasu,
By nas smutek nie odmienił.
Będę mówić o pragnieniach,
Które w serce kładzie niebo
I dla Ciebie w ich korzeniach
Sadzić silnej wiary drzewo.
Ten wiersz dedykuje Thomgowi, który wytrzymał ze mną już ponad 100 dni.
autor
Nikanis
Dodano: 2004-11-30 09:51:45
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.