Będę gdy zawołasz

Nie pragnij litości, nie szukaj współczucia,
w tobie mieszka wiara i kwitną nadzieje,
życzliwej pomocy nigdy nie odrzucaj,
w najtrudniejszych chwilach los się do nas śmieje.

Potrzeba pokory żeby się z nim godzić,
odwagi by z tarczą ruszać na kłopoty,
mądrość się w potrzebie sama z siebie rodzi,
a na wszystko miłość jest tym środkiem złotym.

Kiedy jasność myśli, lęk otoczy cieniem,
wiedz, nie jesteś sama, wołaj mnie w potrzebie
i niech twojej wiary nie zmąci zwątpienie,
jesteś, więc to życie kocha właśnie ciebie.

autor

karat

Dodano: 2012-05-29 09:13:06

Ten wiersz przeczytano 981 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie