Będzie kolejna
Kto wie, dlaczego cudowny czar prysnął?
To co czuliśmy, nagle się skończyło.
W moje małe serce ktoś kamieniem cisnął,
Rozbił w kawałeczki, by dłużej nie biło.
Nawet jeśli złożę drobne części w
całość,
Pozostaną blizny pamięci o Tobie.
Ludzkie namiętności marną mają trwałość,
Więc żadnych wspomnień nie chowajmy w
sobie.
Wkrótce odnajdziesz wielkie ukojenie
W ramionach dziś Tobie nieznanych.
Ogarnie Cię wtedy ogromne zdziwienie,
Że we mnie nie byłeś aż tak zakochany.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.