Jestem
Czy jestem jednym z ludzi, co rodzą się i
umierają,
Co śmieją się i płaczą, w beznadziejności
trwają?
Czy jestem jednym z ludzi, których zagłada
czeka?
A może nie ma we mnie ni jednej z cech
człowieka?
Boże! Na te pytania wciąż oczekuję
odpowiedzi,
Choć jestem tego pewna, że człowiek we mnie
siedzi.
Proszę, zasiej głęboko ziarenko
wątpliwości...
Jestem marnym człowiekiem? Domagam się
inności!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.