/***Będziemy jeszcze.../
Będziemy jeszcze Piotrze
latać. Po swoim niebie,
każdy z nas. Będziemy jeszcze
opowiadać
o tym co obok i co w nas.
Piotrze,
pójdziemy brzegiem morza. Po kres,
po bezkres, po bezdroża. Zakotwiczymy
w ciepłych portach i pozwolimy
by czas płynął. Rytmem
gdzieś w górze ustalonym.
A my? Ruszymy w swoje strony.
I rozpłaczemy się ze szczęścia,
gdy piękno wokół nas obejmie,
śmiać się będziemy bez powodu.
Porozbijamy bryły lodu.
Tak będzie Piotrze, tak się stanie.
Ptak mi dziś mówił,
na parkanie
za moim oknem się zatrzymał
i śpiewał, śpiewał, kwilił, wzdychał.
A potem zerwał się do lotu
i leciał, leciał...
coraz wyżej.
autor
cii_sza
Dodano: 2021-05-02 10:14:56
Ten wiersz przeczytano 2414 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Refleksyjnie, też pięknie.
Baaaardzo liryczny, cudowny,jakże nie pragnąć, nie
wierzyć, że tak, właśnie tak-będzie.
Przepiękny wiersz, bardzo refleksyjny. :)
Pozdrawiam
Paweł
Wszystko nadal w bryle lodu,
serce coraz mocniej bije,
tak by chciało się ją rozbić.
Czy to miłość, czy to przyjaźń?
Piękny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłej, udanej niedzieli :)