Beton

Gdzies w otchłani, niedaleko,
Siedze sobie na "betonie".
Tobie piwko szumi w głowie,
A mnie winogrzeje w skronie.

Tak siedzisz zapatrzona,
Ja siedze dzięki Tobie.
Te gwiazdy w końcu spadną
I nic nie będzie prawda...

Nic nie mówie, nic nie powiem,
Chciejmy ciszą żyć oboje.
Chcę popatrzyc w Twoje oczy,
Czytać rzeczy niepojęte...
Niczym zwoje...

Ja wiem, że nie pasuję,
Że w świetle jestem nikim.
Ale, teraz tu przy Tobie,
Świat to my - ku sobie...

"Beton" to takie magiczne miejsce na jeziorem, miejsce wielu wspaniałych spotkań...:)))

autor

lunatyk

Dodano: 2005-02-01 13:51:23

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie