Bez Ciebie ciemność zwycięża !

Bez Ciebie ciemność zwycięża
w każdym moim geście
i choćby ludzi tłum nagle stężał
bez Ciebie pusto jest w tym mieście

Chodniki od twych kroków nabrzmiałe
dziś puchną samotności stukotem
i tam gdzie jeszcze wczoraj serce miałem
teraz tylko dziura wypełniona błotem

Pomniki twych ust zastygłe w ciszy
tęsknoty wiatr ciągle targa
a ja czekam aż ktoś mój żal usłyszy
zetrze zakurzony ból na wargach

Bez Ciebie gubię się wśród starych kamienic
słysząc jak naśmiewa się ze mnie Bóg
A te wszystkie okna jak tysiące szubienic
czekają tylko aż przekrocze ich próg

Bez Ciebie plac wolności zastygł
w ponurej defiladzie jednakowych dusz
ich spojrzenia niczym drut kolczasty
oplatają mnie całego w szerz i wzdłuż

Straszliwa jesień która mnie dopadła
rozciąga sie mrocznym dywanem upokorzeń
a wstyd wylewa się z przepitego gardła
sprawia,że coraz ciemniej jest na dworze

I kiedy wszystkie latarnie dogasną
wprawiając całe miasto w osłupienie
w tych ciemnościach moje usta wrzasną
że bez Ciebie śmierć jest wybawieniem !

autor

johnmaclane

Napisany: 2022-04-02 Dodano: 2022-04-02 10:18:11

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie