bez czegoś
za mało człowieka
chyba we mnie widzę
za słabo mnie boli
ale się nie wstydzę
uwierają prawdy
obcierają rady
za to sił dodają
oszustwa i zdrady
kości moje kruche
i twarde kolana
a każda kończyna
nie raz już złamana
jeszcze tylko serce
całe jest jak mniemam
a może...o Boże
go zwyczajnie nie mam ?
autor
merc
Dodano: 2021-04-18 20:54:11
Ten wiersz przeczytano 1163 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
ciekawe przemyślenia
nieraz* lub - nie raz nie dwa -, inaczej nie da się
prawidłowo zapisać
miłego dnia życzę :)
ładnie i zgrabnie;)
serdeczności
:)
Dobra treść i forma. Niektórym najwyraźniej brakuje
serca.
Pozdrawiam.
Życiowy wiersz skłaniający czytelnika do refleksji nad
istotą owego życia, które czasami nie jest do końca
takie jakiego byśmy sobie życzyli.
Pozdrawiam.
Marek
Zatwardziały na kość zapomniał, że ma serce, albo mu
któraś skradła...:)
Pozdrawiam :)
Dobry wiersz.
"za mało mnie boli" - przyjęło się, że poetę ma
boleć... :)
Nie lubię cierpieć za miliony. :)
Pozdrawiam. :)
Zgrabnie sformułowana zaduma nad sobą.
Dobranoc:)
Myślę, że jednak i serce jest :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Twój bohater literacki to osobowość po przejściach
o twardym charakterze. :-))
i zamiast serca na przykład
jest kamień lub burak czy czarna rzepa
a wtedy wszystko jasne - po szczepionce nr 102 z ludzi
będą cy-borgi cy jesce ludziki
Jak tyle czujesz to masz...niech będzie pełne
miłości///
Pozdrawiam cieplutko...