Bez pomocy
Była dziewczyną... młodą, ładną
i do tego bardzo zgrabną.
Była uczennicą... pilną, ambitną
i do tego bardzo sprytną.
Była człowiekiem - pełnym miłości
uśmiech na jej twarzy zawsze gościł,
Nikt nie pamięta
chyba nigdy nie płakała,
chyba nigdy... nie krzyczała.
Teraz jest dowodem na to,
że leżące w trumnie ciało
- nic nie może.
Teraz?
Teraz jest już za późno...
teraz - już nikt jej nie pomoże.
autor
skromna
Dodano: 2006-03-11 13:44:19
Ten wiersz przeczytano 463 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.