Bez powrotu
Zamykam oczy
I myślę
O tych pięknych dniach
O promieniach wschodzącego słońca
Przebijających się przez okna pociągu
O zapachu dymu
Unoszącego się z kominów, gdy wstaje
dzień
O szeleście liści
Pod moimi stopami
Mogę jedynie wspominać
Nasz śmiech
I rozmowy
Które nigdy się nie powtórzą
Miejsca
Których nigdy wspólnie nie odwiedzimy
Krzesła
Na których nikt już nie usiądzie
I tablice
Które nigdy już nie będą zapisane
Pragnę wrócić
Do tych dni
Choć na chwilę
Na ułamek sekundy
Moje serce pęka
Bo wie
Że to już nigdy nie wróci
Ten czas minął
Komentarze (9)
Ladnie. To niesamowite, ze potrafimy pamietac. W
glowie sa obrazy, uczucia, wrazenia w odniesieniu do
minionego czasu. Jak fotografie do ktorych wciaz sie
zaglada i patrzy na te same szczegoly. Tymczasem
rzeczywistosc gotuje sie w miliardach miliardow
zdarzen. Wszystko w kazdej chwili do zapamietania
przez kogos i gdzies. Terazniejszosc..
tęsknimy do dawnych dni miejsc i osób których już nie
ma obok ...czasu nie da się cofnąć ...bardzo dobry
melancholijny wiersz:-)
pozdrawiam
piekny wiersz
ladnie nastrojowo pozdrawiam
@tanczaca z wiatrem pozdrawiam rowniez:)
@Weno kocham ;) ale to nie zmienia faktu, ze za
pewnymi chwilami wciąż czasem zdarza mi się tęsknić ;)
@ewa dziękuję ;*
Śliczna melancholia :)miłego
Pokochaj jutro i każdy dzień +)
Cóż niektórych rzeczy nie da się cofnąć, tak jak
czasu, pozostaje tylko iść naprzód i próbować się
cieszyć z tego co nam los przyniesie.
Pozdrawiam serdecznie:)