Bez pożegnania
I już nie cieszy słońce, ni zieleń
ktorą zdążyła
wiosna zrodzić.
Kwietniowy ranek zabrał mi ciebie.
Tak ciężko mamo,
gdy odchodzisz.
Zosiak
I już nie cieszy słońce, ni zieleń
ktorą zdążyła
wiosna zrodzić.
Kwietniowy ranek zabrał mi ciebie.
Tak ciężko mamo,
gdy odchodzisz.
Zosiak
Komentarze (133)
:(
Tego wiersza nie oceniam, ze względu na osobisty
charakter. Tylko głos ...
(+)
Poruszający:(
Dziękuję Wam.
Bardzo smutno, wiem o czym piszesz, pozdrawiam ciepło.
*Pomilczę z Wandaw...
Pomicze z Wandaw...
Pomilczę Zosiu
piękny a zarazem bardzo smutny wiersz.
i mi - także smutno. - taki to wiersz...
W niewielu słowach potrafisz oddać swój żal. Pięknie!
Weno, marcepani...
nic tu po moich słowach... głos zostawiam
pozwól Zosiu, że pomilczę
pozdrawiam :)
Ano smutna, Irisku.