Bez pożegnania

W niewielu słowach potrafisz oddać swój żal. Pięknie!

Weno, marcepani...

nic tu po moich słowach... głos zostawiam

pozwól Zosiu, że pomilczę
pozdrawiam :)

Ano smutna, Irisku.

Witaj Zosiaczku!
Smutna chwila...
miłej niedzieli:)

Dziękuję za ciepłe słowa.
Dobrej nocy, KLEMO.

To prawda, nagłe pożegnania są bardzo bolesne,
zwłaszcza kiedy chodzi o Rodziców
Bogu dziękuję, że jeszcze Ich mam :)
Wiersz zatrzymuje i skłania do refleksji nad miłością
i więzami, pięknie napisany...
Ogrom serdeczności Zosiak

Na śmierć bliskich nigdy nie będziemy gotowi.

Smutno

...

Zaduma

...łzy...

Ten wiersz sam dla siebie jest komentarzem. Pomilczę.

Dziękuję, Zorko, za poczytanie...
Nie lubię tu wracać.