Bez pragnienia

Nie pragnę szczęścia
Ani miłości
By swoim sercem
Kłamliwym być

Nie pragnę bogactwa
I przy temu złości
By kłótniom dwóch serc
Szczerosci zabrakło i sił

Nie pragnę przyjaźni
Gdy brakuje bliskiego
W nieszczęściu swej kaźni
Chciałbym oddalić się

Nie pragnę by serca
Bez wyobraźni
Ze sobą
Poróżniły ciała swe

Pragnąć być ze sobą
Myśli nasze
Błądzą w marzeniach
Gorące,błache
Bez wątpienia
Budują nadzieję

Nie pragnę
By nadzieja dla obojga
Zburzyła przyszłość
Gdy dla nich
Istnieje.
Pragnę....

autor

władek

Napisany: 2009-06-06 Dodano: 2009-09-15 18:39:59

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie