Bez skrzydeł Anioł.

z dedykacją dla osoby, dzieki ktorej jeszcze jestem. tylko Ty, M.

Bywało tak,
że nie jeden Anioł tracił bez powodu skrzydła. Niemo krzycząc spadał w dół,
lecz nikt go nie słyszał.
Kryształowe łzy gubił w krótkiej wieczności,
Uderzając mocno o skały,
Zatracając się w nicości.
I w pył zamieniło się jego złote serce,
Rozproszyły się po kątach przywiązania i uczucia tęskne.
I bezwładnie opadły delikatne ręce,
Wiatr wywaił wspomnienia, powietrze stało się mętne.
I błyszczące niegdyś, teraz matowe fragmenty martwego Anioła.
Tylko drugi, lecz jedyny, trwając przy tamtym i kochając prawdziwie,
Wskrzesić niezwykłą istotę zdołał.
Nie odzyskał jednak skrzydeł i oboje żyli wez wzlotów na ziemi.
Poświęcił się jeden dla drugiego,
wartość uczucia umiejętnie wycenił.
Z tej krótkiej historii warto wyczytać morał.
Z odwzajemnioną miłością podnosimy się z dna,
każdy problem łatwiej pokonać.

autor

HeartShapedGlasses

Napisany: 2010-03-27 Dodano: 2010-03-27 15:36:39

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie