Bez słów

Nietuzinkowy wiersz skłaniający do refleksji...

wszystko ma swój sposób na życie. synergia z gołębiami
i robakami

Godne uwagi

Smutny, refleksyjny,
ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Marcepani:))

Robaki po prostu robią swoje,
to, do czego Natura je stworzyła,
:)

Prawdą jest, ze robaki dają się ludziom we znaki.
Jednak mniej wiedza o przetrwaniu, bo nie są mocne w
gadaniu/pisaniu.
Z rymowanym humorem (+).

tak jest - ludziom jest bliższe myślenie o chlebie,
jednak obok myślenia rośnie i bezmyślność; a szkoda.

podobno robale przeżyją nawet koniec świata

Tak, bakterie i inne stworzenia- mają za zadanie -
rozmnożyć się po drodze zjadając innych.
My mamy uczucia wyższe.
Z podobaniem wiersz.

Ludzie sa chyba zmeczeni walka z zyciem, ktore inni
nam narzucaja.
Zwiezle i trafnie o 'brzydocie'.

Lacze serdecznosci. :)

Wiersz mądry taką dzisiejszą mądrością. Ja jednak wolę
mądrość romantyczną. Chociażby "Tam sięgaj, gdzie
wzrok nie sięga, łam, czego rozum nie złamie..."

Za horyzonty wychodzą nieliczni, większość chce
przetrwać jak najdłużej. Takie prawo lasu.
Pozdrawiam z podobaniem.

Bardzo dobry i mądry wiersz.
Od świetnej metafory z pierwszych wersów po puentę.
Wiersz, zaiste, wyjątkowo smutny... O nas... Bo
wydawałoby się, że już pozjadaliśmy wszystkie rozumu,
a tak naprawdę wiemy i rozkminiamy niewiele... Z tych
najprostszych, a jednocześnie najważniejszych rzeczy,
oczywiście, bo w niektórych dziedzinach to już kosmos,
ale co z tego...

"Za horyzonty wychodzi niewielu"... a jeszcze rzadziej
ktoś stamtąd wraca... :)

I tak - ten poczciwy robak wie więcej. Paradoksalnie,
bo robi to samo, co wielu ludzi - myśli o swoim tu i
teraz... Ale, na swoje szczęście - nie jest Homo
sapiens ;-)

Raz jeszcze - świetny wiersz.

Pozdrawiam ciepło, Marce :)

Dobre myślenie prowadzi do dobrego działania.
Pozdrawiam serdecznie:)

za horyzonty warto wychodzić (ale nie pokrętnym
myśleniem)