(bez tytułu)

Kocham Cię – wtedy tak myślałam,
Dziś wiem, że to była prawda.
Odkąd odszedłeś moje życie rozpadło się jak domek z kart,
Wszystko straciło sens i blask.
Spotykam Cię w moich snach,
Więc, po co mam się budzić,
Skoro wiem, że nie zobaczę Ciebie.
Po co wracać wcześniej do domu,
Skoro wiem, że na mnie nie czekasz…

Przepraszam za potłuczone talerze,
Za wszystkie niepotrzebnie wypowiedziane słowa,
Kiedy zobaczyłam ją w moim szlafroku,
Przepraszam za łzy, które nie były Ciebie warte…

I proszę nie dzwoń już do mnie,
Nie budź moich wspomnień,
Które tak dzielnie usypiałam nie płacząc,
Bez tej miłości umiem żyć,
Zapomnij więc o mnie…

autor

zoe

Dodano: 2004-12-29 09:29:34

Ten wiersz przeczytano 1020 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie