Bez tytułu

I nie chcę, byś drogę przez życie mi pokazał,
Tą, którą najlepiej Ci się chadza.
I nie mów mi, kto gorszy był w tej wojnie,
Jeśli po jednej tylko stałeś stronie.
Nie traktuj z góry jak gówniarza,
Bo niby wiek cię upoważnia.
I nie mów: “zrobię lepiej, idź już stąd”
Bo nie wyciągnę doświadczenia z twoich rąk.
I nie każ klękać mi i czcić ikonę,
Tylko dlatego, że tak robicie od pokoleń.
I nie każ iść do żołnierzyków albo lalek,
Bo nie masz czasu między pracą a serialem.
Zamiast rozkazać i wymagać pomóż czasem,
Nie wbijaj wiedzy we mnie ręką ani pasem.

Mi nie przeszkadza, że czasem chuchniesz na mnie winem,
Weź na kolana, opowiedz, chcę znać przyczynę.
Chcę wiedzieć, że to okazja, kumple, żarty,
By kiedyś samemu pojąć, ile to wszystko warte.

I nie mów mi, że gdy dorosnę, to zrozumiem,
Dla mnie to znaczy, że wytłumaczyć mi nie umiesz.
O dumie opowiadasz, rodzinie i korzeniach,
A tylko chcesz, bym gonił twe marzenia.
Gdy się rodziłem, byłem szczęściem, co w rękach chciałeś nosić,
Teraz mam swoje zdanie, a tego ty nie znosisz.
I nie najlepszy myślenia jest kierunek,
Żeby przez krzyk lub strach zyskać szacunek.
Więc usiądź, porozmawiaj, zapytaj mnie jak leci,
Pośmiejmy się i pożartujmy, bo tego pragną dzieci.
I daj mi się przewrócić, proszę, niech to poczuję,
Bo bez porażek, tylko teorię wybuduję.
Jak wiesz sam, życie zmienia się z latami,
I myśli także, bo nie jesteśmy robotami.

Za życie, które dałeś cię szanuję, lecz jestem zawiedziony,
Że pokazałeś mi co myślisz, a nie, że wszystko ma dwie strony.
I wiem, że nigdy nie będziemy tacy sami,
Lecz mamy czas, żeby budować - nie wszystko jest za nami.

autor

b-Art Sztuka Klasy B

Napisany: 2020-07-28 Dodano: 2020-07-28 16:53:10

Ten wiersz przeczytano 683 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie