Bezbłędnie

w milczącycych korytarzach nazw
mijają się słowa ukryte w rubaszności
gdzieś jak dwójka brudnych dzieci
pędzi czas, każde przeznaczyło go na coś innego

miały być fajerwerki i szampan, znów
jakby o jedną kroplę goryczy za dużo
płaczę słonymi łzami, ty stoisz i milczysz
oboje wiemy, że robię to za nas dwoje

odskoczyliśmy poparzeni od stolika do brydża
choć partia niby wygrana, coś dziwnie cierpki ten sukces
zapadły w ranne godziny rozmów, co ranią duszę
by przynieść choć jedną chwilę zapomnianego szczęścia

w ostatnim spojrzeniu prawdziwości
powiedziałeś jak mam na imię - bezbłędnie

autor

orion

Dodano: 2005-11-21 20:58:33

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie