Bezczynność rodzi żal
Wiele myśli w ludzkiej głowie jest
Lecz czasem wystarczy jeden gest
Aby druga osoba dowiedziała się
Jak Twe serce wre
Czasem boisz się swoich uczuć
Ja się pytam dlaczego
Powiedz to co czujesz
Nic nie stracisz
A u ludzi szacunek zyskasz
Sława, młodość i pieniądze przeminą
A Ty kiedyś obudzisz się
I będziesz żałował swej bezczynności
Swego strachu
Żyj nie siedząc bezczynnie
To jest najgorsze
Każdy błędy popełnia
Taka natura ludzka
Lecz gdy się przyznasz i spróbujesz
naprawić je
W oczach ludzi coś bezcennego zyskasz
autor
Jedker_1992
Dodano: 2010-05-07 10:36:33
Ten wiersz przeczytano 562 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
nie zawsze można okazać swoje uczucia- boimy się
odrzucenia, a potem właśnie- żałujemy bezczynności
Głos masz za prawdę i mądre przesłanie. Typ wiersza -
raczej nierególarny, bo rymy na początku są :)