Bezgraniczna miłość do ...

Gdzieś jedna kropla oddechu,
Zasnuta zasłoną z tarcz słonecznych,
Bezdźwięcznie przemieni ślady czasu na szkle.
Czasu, który zakrzepł w bezruchu,
W bezruchu za firankami Twojego uśmiechu.
I odbarwi i odmieni i uspokoi,
Wszystkie odcienie pamięci i zapomnienia,
Które w nas zostawia cząstkę odciśniętą,
Na Twojej i mojej mózgownicy.
Której nie mogę podnieść,
Znad niedopitej butelki DYKTY.

autor

13-13-13

Napisany: 2009-04-07 Dodano: 2009-04-07 21:51:26

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie