Bezimiennik
Bezimiennik to znaczy nie ma imienia
Bezosobowy ciało dryfuje nad mą głową
jest, był, będzie? Jak to się odmienia?
jest, był, będzie moją połową?
Nazywam go 'on' krótko, bez czułości
a jednak odnajduje go w zeszycie ucząc się
o Jagiellonie
wypluwam go myjąc zęby bez zbędnej
dbałości
gdyż nie bacząc na zdrowie układam go w
brzuchu jak w balonie
i nadęta jego bezgestnymi ruchami
obijam się o chwile brzęczące jak osy w
lecie
układam go do snu w mych włosach zimnymi
nocami.
Jak dobrze, że jestem na bezmiłosnej diecie
na diecie 'od jutra'
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.