Bezkres
Nadzieja tańcząca na lini prawdy
omijana łukiem złych ludzi
Bezkres nicości w mej głowie
wypełniony po brzegi niestatkiem i brakiem
wiary w ludzi
Ten sen , w którym trwa dziś każdy z nas
jak obce w kosmosie planety,
zabiera każdemu radość
i małą iskierkę nadzieji.
autor
M-o-n-i-k-a
Dodano: 2007-08-25 19:49:12
Ten wiersz przeczytano 543 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
?Nadzieja tańcząca na linii prawdy/ - to jest SUPER! -
mam tylko pytanie...czy to właściwy zapis?"wypełniony
po brzegi niestetkiem i brakiem wiary w ludzi" - coś
chyba nie tak?
podoba mi sie "nadzieja tanczaca na lini prawdy",
ladny i trafny zwrot. ale mysle, ze sny raczej daja
nadzieje, nie odbieraja. nadzieje przewanie plonne,
ale poki sen trwa, wszystko wyglada lepiej...