Bezpowrotny raj
A może udajmy się w podróż do raju,
niechaj ponownie łaski Boże sprzyjają,
otoczeni czystym, idealnym światem
bez potrzeby pokuty za grzechy nasze.
Bezpieczni pod kloszem szczęśliwości
kraju
zawiści, zazdrości, cierpień nie
zaznając
tylko miłość, spokój nieomal ekstaza,
dusze wieczyście młode, bez kalendarza.
Błogostan, wybawienie od ziemskich zmagań,
frustracji, przykrości, zdrowia niedomagań,
lecz bez namiętności, bólu co nas budzi
staniemy się jedynie namiastką ludzką.
Pozostańmy więc na łez naszych padole
kochając i cierpiąc, skarżąc na niedolę,
doznając czasem szczęścia ulotnych
wzruszeń
porzućmy raj
na ziemi jabłkiem cię skuszę...
Komentarze (9)
Niczym Ewa Adama, autorka w wierszu jabłkiem kusi,aby
pozostać na ziemi, na tym łez padole, aby kochać,
cierpieć, niedomagać,ale trwać.Ciekawy temat
wiersza.Dwunastozgłoskowiec,rym a-b,a-b.
Takie już życie nasze jest, życie na ziemi może nie
zawsze jest łatwe-ale ile piękna, miłości.Wszystko to
można mieć.Piękny wiersz, pełen nadziei i wiary.
Wiersz z ciekawą wymową, w nieskazitelnej formie.
Ciekawy wiersz. Podmiot liryczny chce się wyzwolić z
ram przyzwyczajenia. Wiersz ma ciekawą wymowę.Forma
wiersza bardzo dobra.interesująca puenta.
Te ulotne w powietrzu kusza i trzeba je łapać mówi
pięknie wiersz w formie i nadzieje oraz wiarę niesie
Na tak!
Chciałaby dusza do raju, ale taki błogostan sprzyjałby
tylko rozleniwieniu. Trzeba trochę pocierpieć na tym
świecie, by doczekać nagrody w tym lepszym wydaniu.
Też chciałbym w tym raju tak bez problematycznie sobie
żyć i czekać...no właśnie na co?Wolę już to
jabłko,bardzo ciekawy temat i ładnie napisany.
Masz rację, zostając na ziemi, więcej poznasz uczuć i
emocji, a w raju zbyt długi błogostan może być nudny
:)
Słusznie, bo czym byłoby życie w samym błogostanie,
nie znając bólu i cierpienia jak docenilibyśmy
napotkane szczęście.