BEZRADNOSC

Dla Anioła, który dodał mi skrzydeł

Krzyczę do Ciebię z dala.
Czy słyszysz?
Z dala słyszę szept
Pytasz czy kocham.
Pytasz czy tęsknię.
Ocierasz ciepłem rąk me łzy rozpaczy i bezradnosci.
Targana miłościa,kochaniem zadaję nam ból Miły.
Nie czekaj.
Nie tęsknij.
Nie pragnij.
Oddaję Twe serce pełne miłości,czułości-jest zbyt ciężkie dla mnie!
Nie mam siły dźwigać takiego ciężaru.
Wybacz Miły me słowa!
Nadzieja uplotła nasze ciała pragnące dotyku.
Niech mój pocałunek uleczy Twe serce i duszę.
Serce mówi- tak!
Rozum mówi- nie!
Badź mym Aniołem i nie odlatuj w głąb zawieruchy ludzkiej nienawiści i grzechu!

Dla żolnierza,który pobudził moje serce i rozpalił nadzieje w moje JA.

autor

delfinek

Napisany: 2007-01-03 Dodano: 2007-01-07 11:07:34

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie