bezsens

Czy by życie było piękne bez litości,
bez żałości spotykanej tu od lat.
Czy by każdy mógł tak tylko bez miłości,
i tak sterczeć pod ścianą jak grat.

Zapytaj my się śmierci czy też myśli,
że jesteś my uwięzieni tu i ówdzie.
Poczeka my aż coś się nam przyśni,
i pożegna my się tu w zgodzie.

Ciągle wstaję nieprzytomnie zagubiona,
niczym budząc się ze śmierci.
Mylę dni przez ludzi wciąż osaczona,
ale coś mnie tam tak aż kręci.

autor

nonmortuus

Napisany: 2015-06-18 Dodano: 2015-06-18 23:17:43

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie