bezsens istnienia

serce nie bije miarowo
zmuszone do rozterki
każde kolejne słowo
to smutek wielki

umysł nie świeci przejrzyście
zmącony dymu gniewem
opadły ostatnie liście
i odleciały z echem

wzrok już nie płonie jasno
zmatowiał spłukany łzami
szczęście z bólu wygasło
wrzucone do ciemnej otchlani

twarz pozbawiona uśmiechu
odbija się od lustra
makijaż zrobiony w pośpiechu
to ceremonia pusta

autor

suzzi

Napisany: 2006-11-26 Dodano: 2006-11-28 09:46:29

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie