BEZSILNOŚĆ

Za mgiełką
Pozdrawiam serdecznie:)

Czasem jesteśmy bezsilni niestety...
Za Halszką M - dużo sił witalnych.
Niech życie nabierze znów kolorów.

Wiesz Aniu, znałam taką panią mieszkając na Kurpiach,
która porządkując grób męża wyrzucała mu podobnie jak
peelka w wierszu, a nawet rugała go za to, że nie
dopilnował tego - kto mu zrobił bałagan na grobie,
kwiaty pokradł itp.

Smuteczek z pewną dawką humoru jednak :)

Bywa, że po śmierci człowiek zaniedbuje się w swych
obowiązkach. I nawet trudno mieć do niego o to
pretensję.

Pięknie ujęta bezsilność.
Pięknie i bardzo smutno.
Pozdrawiam

Tęsknota powraca i doskwiera, kiedy czujemy
bezradność.
Aniu, pozdrawiam cieplutko :))

Tęsknocie trudno podołać,
ciągle powraca,
poruszający do głębi serca wiersz,

pozdrawiam serdecznie.

Gdy odchodzi kochana osoba, to pustka jest nie do
ogarnięcia, pozdrawiam

I trzeba żyć dalej. Po rocznej gwarancji, do innych
ludzi.
Trudne to życie.
Ale na szczęście zawsze mamy jeszcze humor, w
zakręconych rymach :-)
Pozdrawiam serdecznie.

Witaj,

nikt nie zastąpi 'domowej, złotej rączki.../+/

Pozdrawiam.

Wiersz pisany tęsknotą za ukochaną osobą, która
odeszła na zawsze.
Tych wszystkich rzeczy nawet nie chce się czasem
naprawiać, bo nie ma już tej radości we dwoje...

Pięknie i ciekawie oddana bezsilność...pozdrawiam Anno

Bezradność jest cechą starości, 70-tkę jeszcze można
wytrzymać 80-tkę jest trudno

Brakuje w domu tej złotej rączki która usterki
eliminowała...no tak mają wdowy...prawdziwie
ujęłaś...pozdrawiam Aniu.

Nawet usterki mam te same,
i wcale Aniu się nie łamię!

Pozdrawiam Anno - pięknie, rytmicznie...
traumatycznie!