Bezsilność i samotność

Nie mam komu się wygadać...
zabrakło tej drugiej osoby,
przy ktorej można poczuć
choćby namiastkę bezpieczeństwa
czuje się podle...totalny brak ciepła...
Myślę,że dam radę!-
walcze dalej,krocze twardo na przód...
Lecz nadchodzi chwila zwątpienia,
to co tak skrzętnie układałam-
ten"plan życia"-
zaczyna się walić...
Wówczas pojawia się bezsilość...ponoć najgorsze uczucie towarzyszące człowiekowi...
Wówczas znów czuje,zauważam,że krocze przez życie sama,
sama walczę...
na murze,który tworzę wokół siebie
pojawiają się pęknięcia,rysy-
oznaki
bólu,goryczy,samotności...
i bezwarunkowej bezsilności!

autor

maffinek21

Napisany: 2006-10-30 Dodano: 2006-10-30 21:56:06

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie