bezwstydny pesymizm
pesymizmu tło
odbija rozkoszne dźwięki
w myślach czai się zło
i żar cisnie do ręki
stabilizacji brak
podnosi adrenalinę
i niedosytu smak
rozpływa po ślinie
częstotliwość drgań
zakłóca serca rytm
i z miłosnych dań
wyskakuje wstyd
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.