O Biała Pani.....
"Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę."
O Biała Pani.....
Mawiają ,że jesteś sprawiedliwa
Lecz bez żadnych wyjątków zbierasz swoje
żniwo
Czy to małe dziecko
Czy ktoś w kwiecie wieku
Czy też u progu starzenia
Nie ma to dla Ciebie żadnego znaczenia
Czyż to nie okrutne
Że nie jedno dziecię
Na oczach matki umiera?
Że rodzice dzieciom potrzebni
A Ty ich tak poprostu zabierasz?
Jedyną Twoją zaletą jest to, że nie można
Cię przekupić żadnymi pieniędzmi
Gdyby to było było możliwe
Bogaci żyli by wiecznie
A biedni umierali w nędzy.......
Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk! — Michaił Afanasjewicz Bułhakow
Komentarze (10)
To nie z woli Boga chorujemy, umieramy, cierpimy...
człowiek musi pogodzić z odegraniem swojej roli na tym
świecie i rozumiec jej znaczenie... gdzieś już pisałem
że każdy rodzi z jakims zadaniem, "misją" którą musi
wypełnić... nawet śmierć takiego małego dziecka może
ma sens... nie wolno zrzucac winy na Boga... ale to
tylko moje zdanie, wiersz ładny pozdrawiam;))))
Śmierć nie wybiera! To prawda, a umrzeć muszą na
szczęście wszyscy!
To prawda,że jest nieunikniona,lecz najgorsze jest to
że zaskakuje w najmniej oczekiwanym momencie:(to
prawda ,że nie powinno się jej bać, lecz tak trudno
odchodzić będąc w kwiecie wieku i mając dla kogo żyć
:( to straszne:( pozdrawiam.....
Śmierć nie pyta o wiek,jest nieubłagana.ważne jest by
sie jej nie bać i być do końca przy osobie która
odchodzi od nas.Cieplutko pozdrawiam.
ŚMIERĆ chyba nigdy nie będzie sprawiedliwa.
proste to słowa.
oczywiste i jak nie możliwe. by zrozumieć .
pozdrawiam
Zawsze mamy jeszcze życie po śmierci... pozdrawiam.
Viola
Tak jest niestety jak w twoim wierszu,ta biala pani
zbiera zniwo bez wzgledu na wiek a nie powinno tak byc
czasami to nie sprawiedliwe kiedy ludzie ktorzy maja
przed soba jeszcze tyle do przezycia odchodza przed
czasem.Pozdrawiam cie cieplo.Pa :"(
to prawda, że biała pani nie odpóści nikomu, a
spotkanie z nią jest nieuniknione, wiersz Twój daje
powody do zadumy , pozdrawiam
Wiersz pełen prawdy i grozy smutny ale podoba mi się.
Rozmowa mistrza polikarpa ze śmiercią :). Słabiutkie
to niestety... Ma ładne przebłyski ale raczej
przegadane i to prozą. Pozdrawiam :)