Biała Róża. Lato 1963
Zobacz synku, zobacz. Jaka piękna róża!
Króluje na klombie, swą bielą zachwyca!
Niedawno sadzona, a już taka duża.
Jej cudownym kwiatem pachnie okolica.
Juruś się ucieszył i podziwiał kwiatek.
Lubił tu przychodzić, bo tu pięknie
było.
Postawiono ławki, mnóstwo tu rabatek.
Urocze miasteczko jakoby odżyło.
W ciężkich dla nas czasach nie było
zabawek.
Prowadziłam dzieci, gdzie mleczy dywany.
Teraz miałam blisko do klombów i ławek.
Tu podziwiał róże mój Juruś kochany.
Czas szybko uciekał, a z nim dużo latek.
Syn pokochał farmę. Serce mu zabrała.
Oprócz winnic, sadów kwitnie róży
kwiatek.
Zapamiętał białą, co mama wskazała.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2023-01-12 01:04:59
Ten wiersz przeczytano 1917 razy
Oddanych głosów: 71
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Dawano Ciebie nie widzę, Broneczko,
mam nadzieję, że wszystko ok?
Święta tuż, tuż, dlatego
życzę Tobie -
Zdrowych, spokojnych, rodzinnych
Świąt Wielkanocnych.
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Zawsze kiedy wchodzę na portal mam nadzieję, że ujrzę
Twój awatar i przeczytam Twój wiersz, albo zdawkową
informację od Ciebie.
Chciałbym, żeby wszystko było dobrze z Twoim zdrowiem.
Proszę, o krótką wiadomość.
Myślami jestem z Tobą!
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersz piękny:)
Życzę dużo zdrówka i sił:)
Pozdrawiam serdecznie:)*
Życzę szybkiego powrotu do
pełnego zdrowia, sił,
uśmiechu i weny.
Pozdrawiam serdecznie Broniu;))
Teraz dopiero czytam słowa odautorskiego komentarza.
Broneczko wracaj do zdrowia jak najszybciej,
pozdrawiam ciepło,
życzę aby wszystko wróciło do normy,
abyć dobrze się czuła, z pewnościa Twój hart ducha i
wiara w tym pomoże.
Z całego serca, zdrowia życzę Pani Bronisławo.
Zdrowia, uśmiechu i szybkiego powrotu do pięknych
wierszy.
Pozdrawiam serdecznie.
Oj Broniu, jakież piękne wspomnienia.
Wzruszające...
Serdeczności ślę i zdrowia życzę :)
Tak jak Ty Broniu miałem na przełomie roku poważne
problemy zdrowotne, związane głównie ze stanem serca.
Też karetka mnie zabrała z domu i służba zdrowia
doprowadziła mnie do stanu równowagi. Problemy z
sercem mam już od ponad dwudziestu lat. Miałem wówczas
bardzo poważną operację, wstawiono nowe trzy bajpasy,
sztuczną zastawkę, co kilka lat historia się powtarza,
szpital, naprawa i zabawa w życie nadal jeszcze trwa.
Bardzo ładny wiersz Broniu. Serdecznie Cię wraz z moją
żoną pozdrawiamy życząc przede wszystkim zdrowia i jak
najszybszego powrotu do stanu normalności. Trzymaj się
miła Dziewczyno, musi być i będzie dobrze. Wiara w
lepsze jutro czyni cuda :)
Najserdeczniej dziękuję wszystkim komentującym mój
wiersz dla syna Jurka. 20 stycznia nagle poczułam się
źle. Dzieci wezwały karetkę. Zamiast do kościoła
jestem w szpitalu. W szpitali ganiatyka, a ja ledwie
oddycham.Szybkie rozpoznanie choroby ocaliło mi życie.
Był to problem z sercem i zalane płuca wodą.Byłam w
najlepszym szpitalu. Na fundację tego szpitala pewien
człowiek Ukrainiec przeznaczył dużo kasy.Pierwszy raz
byłam tu w szpitalu. Pracownicy rozmawiają między
sobą szeptem. Ziemscy aniołowie. Jestem w domu, ale
nie u siebie. Jeszcze jestem niesprawna. Codziennie
miałam 7, 8 wizytorów..
Nigdy bym nie pomyślała,że tak ciężko się umiera, a
przecież tak mi fajnie z Wami kochani moi PRZYJACIELE.
Pozdrawiam Was.
Podoba mi się. :)
Śliczny wiersz, zatrzymuje na dłużej. Pozdrawiam
serdecznie
Wzruszające zakończenie urokliwego, pelnego wspomnień
wiersza.
Bronisławo, życzę by ta biała róża jak najdłużej
kwitła, ciesząc Wasze oczy.
Pozdrawiam ciepło.
Piękny, wspomnieniowy wiersz.
Świetnie napisany.
Płynie się Twoimi wersami.
Od jakiegoś czasu nie widzę Cię Bronisławo na Beju.
Czy wszystko w porządku?
Brakuje mi Tutaj Ciebie.
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Kochana Broniu, uroczy sercem pisany wiersz.
Przepiękne wspomnienia a i teraźniejszość macie
wspaniałą. Kochana, ja mam na imię Teresa. Uściski :)
Życie. Ech życie różami usłane - kwiatek jeden a kiść
kolczastych badyli i liści.
Pozdrawiam :)