Biała Róża. Lato 1963

Zobacz synku, zobacz. Jaka piękna róża!
Króluje na klombie, swą bielą zachwyca!
Niedawno sadzona, a już taka duża.
Jej cudownym kwiatem pachnie okolica.

Juruś się ucieszył i podziwiał kwiatek.
Lubił tu przychodzić, bo tu pięknie było.
Postawiono ławki, mnóstwo tu rabatek.
Urocze miasteczko jakoby odżyło.

W ciężkich dla nas czasach nie było zabawek.
Prowadziłam dzieci, gdzie mleczy dywany.
Teraz miałam blisko do klombów i ławek.
Tu podziwiał róże mój Juruś kochany.

Czas szybko uciekał, a z nim dużo latek.
Syn pokochał farmę. Serce mu zabrała.
Oprócz winnic, sadów kwitnie róży kwiatek.
Zapamiętał białą, co mama wskazała.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2023-01-12 Dodano: 2023-01-12 01:04:59

Ten wiersz przeczytano 1919 razy

Oddanych głosów: 71

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie