Biała trumna

Przepraszam, zraniłam..
Lecz ciągle się nie moge otrząsnąć..
Minęło tyle czasu,a ja ciągle wspominam...
To przez Ciebie!!..przez Ciebie przychodzą te myśli..
...Widzę, widzę małą białą trumnę..
A w niej kto jest? Jest dziewczynka,
Na białej sukni napis:
''Kocham więc ranię''
W ręku trzyma lilię i list który miała wysłac..lecz nie wysłała...
Bo było juz za pozno,
On powiedział:''spadaj!''
Niegdys jej pięknę pulsujące życiem usta, przemieniły sie w czarną żałobę..
Lecz cos w nich zostało...zostało słowo: ''Kocham Cię!''
Lecz on nie kochał..
..No i co z tego?? co?! jak juz nigdy nie ujrzy świata, i..jego..
Zginęła..śmiercią naturalną
..Śmiercią nieodwzajemnionej miłości..

autor

...:::CieKawoŚć:::...

Napisany: 2006-01-16 Dodano: 2006-01-16 16:53:25

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie