Białe stokrotki
Jestem tutaj
wśród czterech ścian
a ty w oddali
wciąż stoisz sam.
Samotność
przecież tak boli
jest jak cicha łza.
Ofiaruję ci
białe stokrotki
lecz musisz pragnąć
wziąć je sam.
Samotność
przecież tak boli
jest jak cicha łza.
A ty możesz
to zmienić
i poczuć szczęścia smak.
autor
Margeritka
Dodano: 2009-07-01 08:55:55
Ten wiersz przeczytano 2135 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Wiersz tęsknotą utkany.. delikatna i pełna miłości,
niewinna biała stokrotka.. piękna metafora. Gratuluję.