Biały taniec
Wirują płatki w śnieżnym pędzie,
szukają sobie lądowiska,
czasem przystaną w świetle lampy,
by pooglądać coś tam z bliska.
Oszołomione mkną w nieznane,
kłębią się, iskrzą, roztapiają,
w końcu zmęczone dzikim tańcem,
tulą do siebie, osiadają.
Gwiazdka do gwiazdki, jak ziarenka,
tworzą rozległą białą plamę,
jeśli ktoś przejdzie delikatnie,
odciśnie ślady na dywanie.
Zając, przepiórka, kuropatwa,
kilka wron w stadku się wybiera,
by sprawdzić, sporo tego śniegu?
A mrozu ile w dół od zera?
Dyskretnie patrzę, nie dowierzam,
sarenka wyszła prosto z lasu,
opowie swoim przyjaciółkom,
że zima piękna, pełna blasku.
Komentarze (12)
Wesołych Świąt:))
piekno zimowej przyrody ekspresja odrazów
i ciepło - Wesołych świąt
taką zimę można oglądać przepiękny obraz :)pozdrawiam
i Świąteczne życzenia zostawiam:))
Piękna zima w Twoim wierszu :)
Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt.
Roztańczone płatki śniegu :)
Ślicznie o zimie :)
Życzę Radosnych Świąt Bożego Narodzenia :))
Bardzo sympatyczny, melodyjny wiersz z zaczarowanym
opisem i w klimacie ciepły, choć zimowy. Przeczytałam
mojej córci (8 lat) i bardzo jej się spodobał ten
bajkowy świat. Dla dzieci też jak najbardziej piękny.
:)
Pięknie opisałaś śnieg, jego ruch. :)
ależ radosna ta zima, aż robi się cieplej, pozdrawiam
Piekny zimowy obrazek namalowalas slowami wiersza
..zdrowych i radosnych Swiat
Najcieplejszy wiersz o zimnej zimie ;))
pozdrawiam i Wesołych Świąt :)
silenkowe obrazy i bardzo piękny wiersz :-)
piękną zimę namalowałaś słowami:-)
pozdrawiam świątecznie:)