Bieda z Nędzą po wsi pędzą

Idzie Bieda po wsi, Nędza zaraz za nią:
- Mi zawsze po drodze chodzić tylko z Panią,
chociaż ludzie Panią jeszcze jakoś znoszą,
przy mnie to już lament do świętych podnoszą
i mówią o Końcu, który wnet przybędzie.
Koniec w mig się zjawił.
- Zawsze przy mnie siędzie – zajęczała Nędza, gdyż Koniec nań kukał:
– Może, by Początku swojego poszukał.
Koniec łypnął okiem i na Biedę zerka.
Bieda oburzona: - Chcesz się bawić w berka;
co się na mnie gapisz?
- Toż tyś jest Początek.
Bieda nań wrzasnęła, jakby łykła wrzątek:
- Jam jest przecie Bieda!
- I Początek Nędzy.
- Szukasz do motania oszukańczej przędzy;
czy to moja wina, że wciąż za mną łazi?
- Nędza tuż, po Biedzie ludzi sobą razi.
Bywa bardzo rzadko, że jest w drugą stronę,
ale dni są takim zawsze policzone;
w sumie zawsze Koniec w każde drzwi zastuka.

Bieda po cichutku pod spódnicę kuka.
- Czego ty tam szukasz ?– Nędza jest zdziwiona.
- Jak to czego szukam Początku ogona,
a jak go dołapię, to ciebie nie będzie
i nie będziesz, ze mną siedzieć w jednym rzędzie.
Nędza posmutniała, Początek chwyciła
i Biedę od siebie całkiem uwolniła,
lecz Nędza bez Biedy, donikąd nie przyjdzie,
prędzej szydło z worka boczną dziurką wyjdzie.
Równowaga przy tym, by się zaburzyła,
jedna, by bez drugiej pod płotem utkwiła.
I Koniec z Początkiem, mieliby kłopoty,
a we wsiach ponuro i dużo roboty.
Odtąd Bieda z Nędzą po wsi razem pędzą
i ludzką niedolę owijają przędzą,
a Koniec z Początkiem ich się wraz trzymają
i w karty z diabłami wieczorami grają.

autor

szuflada

Napisany: 2017-11-17 Dodano: 2017-11-17 11:24:36

Ten wiersz przeczytano 3560 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie