BIEDNY LISEK

Niedaleko od Warszawy,
gdzie rozległe łąki, stawy.
W malowniczej okolicy,
słychać szepty leśnej ciszy

Na piaszczystej tu polanie,
lisy kończą swe śniadanie.
Ona "Liszką" nazywana,
w rudym lisie zakochana.

Piękna, młoda "ruda - kita",
wdziękiem wokół swym zachwyca.
A jej partner, lisek młody,
na paluszkach przy niej chodzi .

Chciał się młodej przypodobać,
więc jej musiał adorować.
Wtedy wzmógł swoje zapędy,
by zabiegać o jej względy.

Dla niej łowił polne konie,
oraz kaczki i gryzonie.
Na świat przyszły niedoliski,
chwytał dla nich: szpaki, pliszki.

A że był tu łowczym w lesie,
nieraz kurkę im przyniesie.
Zawsze czysto w chatce miała,
bo się mężem wyręczała.

Dziś jak zawsze ruszył w drogę
nie zważając na pogodę,
Nagle znalazł się w pułapce ,
konar upadł - przygniótł łapkę.

Widać mocno potłuczony,
ledwie wrócił do swej żony.
Teraz ze zmartwienia beczy,
kto zatroszczy się o dzieci.

A lis "tata" nie pomoże,
wszak już chodzić sam nie może.
Wszyscy bliscy się zebrali,
jak też mogli wspomagali.

Zapomniała szybko ruda,
jak pomagał zawsze w trudach .
Teraz jest już niepotrzebny
jakże samotny - chory, biedny.

Długo sama nie wytrwała,
szybko z innym się związała.
Skąd my przykład taki znamy?
Gdy potrzebny - to kochany.

Dziś nasz lisek - liże rany,
a był kiedyś ubóstwiany.

Czemu świat ma tyle wad?
idziesz w górę i pod wiatr.

Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2015-08-30 Dodano: 2015-08-30 13:20:55

Ten wiersz przeczytano 1914 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Bajka Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie