Biedronka Bronka

Pewna rodzina biedronek,
na jabłonce ma swój domek,
zazwyczaj zimową porą,
zimują one pod korą.

Malutka biedronka Bronka,
spragniona już bardzo słonka.
Ciekawa pogody na dworze,
myśli: „ tylko drzwi otworzę

i rozejrzę się troszeczkę.”
Wdziała płaszczyk i czapeczkę,
na nóżki butki ubrała,
trochę kłopotów z tym miała.

No, bo sześć nóg, sześć bucików,
sznurowania tu bez liku.
Nie słuchając przestróg matki,
otworzyła drzwi swej chatki.

Biało, zieleni nie widać,
równowagę trudno trzymać,
kora śliska, oblodzona,
krok zrobiła, przerażona!

Zjechała…Lekka i mała
w śniegu się nie zapadała.
Doszła z trudem do choinki,
ścięła długie dwie igiełki.

Do bucików przywiązała
i na igłach już śmigała,
niebywała to narciarka,
świetnie bawi się na nartach.

Krasnal temu się przyglądał,
on za wiosną też wyglądał,
na ogródku, gdzie jagódki,
mają domek krasnoludki.

„ Co tu robi ta biedronka?
W koło zima nie ma słonka.
Czemu nie śpi o tej porze?
Jeszcze jej coś stać się może. „

Szusowała poprzez śniegi,
patrzy – a tu przebiśniegi,
już rozkwitły przy altance,
wiosna tu maczała palce.

Już krokusy pąki mają,
mrozy im nie przeszkadzają.
Zmarzły nóżki biedroneczce,
teraz marzy o kołderce.

Gdy zziębnięta, ciężko latać,
więc na drzewo chce się wdrapać,
do domku wrócić nie może,
przez ten wstrętny lód na korze.

Prosi krasnal sikoreczkę,
wzięła ona biedroneczkę
i do domu ją zaniosła.
„ Wkrótce będzie wiosna,

wtedy przyjdę cię obudzić,
zimą wszystkim nam się nudzi,
biedroneczko, jesteś mała,
lepiej gdybyś jeszcze spała.

autor

kilcik

Napisany: 2010-02-25 Dodano: 2010-02-26 01:15:06

Ten wiersz przeczytano 2080 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie