Z biegiem lat
Dziś już nie jest jak kiedyś, jak
dawniej,
nie narzekam broń Boże, nie straszę,
ale kiedy tęsknota dopadnie,
to i łezka popłynie mi czasem.
Dobrze wiem, taka życia jest cena,
trzeba dać coś od siebie, by dostać,
nie w tym problem, że ono się zmienia,
ale w tym, że mnie trudniej mu sprostać.
Sił ubywa, folguję wyzwaniom
i zwątpienie wyciszam nadzieją,
ono czyha, a duszę mi raniąc,
od pokory odwodzi - strach siejąc.
Choć już nigdy nie będzie jak było,
pod naporem się żalu nie ugnę,
dziś już wiem - sensem życia jest
miłość,
wszystko inne ulotne i złudne.
autor
karat
Dodano: 2017-08-06 13:15:51
Ten wiersz przeczytano 1360 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
jak zawsze warto się zastanowić nad Twoimi
słowami,choć zgadzam się całkowicie z przekazem
wiersza
z czasem sił ubywa, inaczej patrzymy na
świat,,,pozdrawiam :)
wyciągnąłeś z tego wiersza wszystko co tylko
mogłeś:)Świetnie:)
Pozdrawiam:)
całkowicie zgadzam się z Toba ze juz nigdy nie będzie
tak jak było
pozdrawiam
ślicznie... zachwyciłeś treścią, zachwyciłeś lekkością
prowadzonej refleksji.
Dobry refleksyjny wiersz uczuciach. Pozdrawiam
serdecznie miłego wieczoru źyczę.
/sensem życia jest miłość,
wszystko inne ulotne i złudne./ Ona najważniejsza!
śliczny jak zwykle!
Piękna refleksja karacie. Ja też robię wyliczanki.
Pozdrawiam serdecznie.
Święta prawda.Wiersz super.Pozdrawiam.
"dziś już wiem - sensem życia jest miłość,
wszystko inne ulotne i złudne.
"
i to prawda bezsporna
Z biegiem lat zasadniczo wszystko się zmienia,
pozdrawiam :)
zgrabne i zyciowe wersy Karatowe,
/sie/ mozna jakos przytulic do /nie ugne/, ale bez
zalu wielkiego, jesli tak zostanie, jak jest:)
pozdrawiam
Żyjemy nie dla tylko dla siebie, bo wyszlibyśmy na
samolubów a dla innych, by czerpać radość z dzielenia
się miłością z drugim człowiekiem.
Większość ludzi, z biegiem lat nabiera dystansu do
siebie, za to z trudem wybacza błędy popełniane przez
innych i biernie przygląda się sianiu nienawiści
dalekiej od miłości i niesienia pomocy innym.
Pozdrawiam.
Jak zwykle pięknie i mądrze
więc dalej waczymy z zyciem mimo upływu sił :)
Pozdrawiam serdecznie Karacie:)
To prawda, że nigdy nie będzie tak jak było!
Jedne drzwi się zamknęły, by mogły otworzyć się
kolejne.
Serdecznoci na miłe niedzielne popołudnie:-)