Bielą malowane
Zima drzewa ubrała już w biele,
rozsypała śnieżynki na skwerach,
mróz rozkręca się też coraz śmielej,
widać taka już jego maniera.
Za oknami magiczne pejzaże,
drzewa stroją się w szuby i czapy,
chyba wnuczce to piękno pokażę,
niech zobaczy ich strój przebogaty.
Szron rozsypał wśród traw srebrne
gwiazdki,
połyskują w porannym promieniu,
szpaler tui jak wrota wśród jaskiń,
zieleń w szatę zimową zamienił.
Wszystko iskrzy i lśni tak bajkowo,
nad dachami popiele się snują,
zima pisze opowieść wciąż nową,
bielą, srebrem, brylantem malując.
Komentarze (26)
Dzięki Tobie polubiłem zimę. :-)
Pozdrawiam
Zima biała i piękna nie tylko w wierszach. A moim
marzeniem aby taka była puszysta do Nowego Roku :)
Pisz, pisz a może się zatrzyma ta zima w bajkowym
klimacie :)
Piękna zima w Twoim opisie, śliczne metafory -
podziwiam magdo:) I pozdrawiam cieplutko:)
Zawsze czekam z utęsknieniem wiosny...
po przeczytaniu Twojego wiersza
chyba, lub na pewno pokocham zimę
Pozdrawiam serdecznie
Piękna zima słowem malowana+++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
zima jest piękna, tylko trzeba to w niej zobaczyć, tu
jest wręcz bajkowo, pozdrawiam
bardzo ładnie, wiersz jak malowanie!
bajkowo barwnie i cieplusio
Bajkowa zima, piekna w Twoim wierszu:)Pozdrawiam.
bajkowo fajnie :)
:)
ładnie o zimie :)
a pod świerkiem co jeszcze niedawno
rósł w obłoki by spojrzeć na błękit
śpią ukryte wiosenne marzenia
pełne czaru ciepła samosiejki
Cieszmy się tą piękną porą roku i nie narzekajmy
na mróz;))
Pozdrawiam, miłego dnia:)
Przepięknie ujęta zimowa pora. Pozdrawiam :)
bajkowa zima w twoim pięknym wierszu:-)
pozdrawiam.
Pięknie namalowałaś słowami obraz zimy :)