Biją dzwony[to Twoje już]

Czuję, że jesteś obok.
Oplata mnie zapach mandarynki
i Twój szept.
Milion motyli usiadło na moim ramieniu,
na brzuchu i na twarzy.
Są wszędzie i nawet deszcz ich
nie zniechęca.
Wstrzykują we mnie Szczęście.
Szybkim krokiem biegniemy przez codzienność,
aby w końcu [w gwiaździstą noc] zatracić się w beruchu.
Słyszysz? Biją dzwony.
Niech nas nie zwiodą.
Bo my będziemy razem nawet gdy nas nie będzie.

Babciu przeżyłaś mniej więcej 60 lat bez Dziadka. Wierzę w romantyczną wizję świata. Wierzę w romantyczną miłość.

autor

esperanza

Napisany: 2006-10-30 Dodano: 2006-10-30 19:04:52

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie