bilet na księżyc

Od tego wiersza bije spokój i optymizm osoby ,która
pogodzona z życiem bez strachu może wędrować w innym
wymiarze:)

Czy w mroczne tajemnice duszy zaglądać chcesz z
księzycem, by i tam odbić światło słońca?
Swietny ten wiersz. Smutkiem wykrystalizowana dusza
pobudziła moją wyobraźnię, poczułam się
głodna...życia.

wiersz pełen marzeń ponad ziemskich
i lęku przed niebem
wyczytyję to z treśći wiersza
chcę jasności świecić patrolować
jasność/ pojmowana po ziemsku /

Dziękuję za tak liczne przybycie pod mój tekst
poetycki może ( wierszem tego nazwać nie można),
dziękuję za dyskusję, pozdrawiam, dobrej nocy :-)

wiersz ładny co do podróży to pewnie jeszcze nie pora
, można się zastanowić gdzie bliżej , może tani lot
się trafi skoro to bilet w jedną stronę :)

Jestem "pozytywnie" zszokowana. Tak bardzo "dorosły"
wiersz musiał napisa ktos bardzo wrazliwy, czasem
nawet z bliznami na duszy. Ogromny+

Tak przekonująco piszesz o tej wycieczce na księżyć,
że...kto wie.
P.S. Zdradź gdzie masz zamiar dostać ten
bilet...sympatyczny utwór.

takie podróżowanie po niebie i w takim
towarzystwie...może być ciekawe...fajny napisany
wiersz...pozdrawiam

bilet nie potrzebny do takiej podróży wiersz dobry w
odbiorze pozdrawiam

Bardzo ładny gwieździsty wiersz - za piękny na
wyruszanie w daleką... podróż w nieznane - ale to może
ma być pięknie - nie wiem ale kiedyś się dowiem , jak
my wszyscy - za wiersz + pozdrawiam

ja osobiście wolę do nieba...dobrze ,że każdy jest
inny , wiersz fajny ;-)

nastrojowy wiersz...kto to wie, co to będzie...księżyc
faktycznie przyciąga i ma na nas dobry wpływ

Wiersz ciekawie napisany i przyszłościowo patrząc z
dużą dozą melancholii,ale co nas w końcu czeka to
ciężko wymyślić-warto jednak się zastanowić czy też na
księżycu wysiadki nie zrobić..powodzenia

a co z ogłoszeniem Roberta Kasprzyckiego "Niebo do
Wynajęcia" tak po prostu ma stracić na swej
uniwersalności dla każdego? mimo, iż wymowa wiersza
nie do końca mnie przekonuje to jednak sposób pisania
bardzo na plus pozdrawiam

jeśli podmiot jest tożsamy z autorką i dedykacją to
smutku pełne jest życie autorki
W wierszu dużo jest określeń poddania, akceptacji
obecnego stanu, takiego bezsilnego determinizmu /
przyjdzie mi , niech wolno mi, / nawet ta pointa niby
szczęśliwa ale taka nie pełna nie niebo a coś ciut
gorszego. Czy nasz Kryształ nie uważa się przypadkiem
za nieco mniej "godny". Przepraszam za tą amatorską
psychoanalizę :) wiersz smutny ale dobry