BŁAGANIE

Twoje oczy wciąż zakrwawione,
Twoje usta tak bardzo spieczone,
Twoje ciało zbite, posiniaczone,
jedną, wielką otwartą raną.
Chciałbym móc zbliżyć się do Ciebie,
opatrzeć Twoje święte rany,
lecz kim ja jestem?
przecież tylko robak ze mnie marny,
pyłem drażniący innym w oczy.
Pozwól mi dziś paść u stóp Twych, proszę,
pozwól mi dotknąć się Ciebie,
być blisko.
Choć nikim jestem, przyjmij mnie Panie,
przygarnij,
jak Pasterz zbłąkaną owieczkę.

autor

lilijka55

Napisany: 2010-08-12 Dodano: 2010-08-12 06:34:12

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie