Bo mi smutno Boże

otworzyłam rankiem oczy
były pełne smutku
zmęczone od zła
co rozsiał człowiek
na ziemi uprawnej
którą dostał w podarku
od Boga...

przez dzień później tak dumałam
co by tu poradzić
lecz mi smutek porwał myśli
i utopił w dłoniach rosy...

potem w oknie gwiazd ujrzałam
blaski batalionów
wtedy serce wnet zadrżało
pomyślałam...
czy i mi to będzie dane
tam wysoko aż do nieba
do tych złotych
medalionów ?

autor

Jamie

Dodano: 2007-11-15 05:13:42

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie