Bóg jest wszędzie. Tak głoszą...

Wysłano list do Przestrzeni. Rozkaz, by się zaczęło.
Nazwano pierwszą myśl. Nadano jej życie. Podobno to Bóg w swej dobroci stworzył ten teatr.
Dostaliśmy wszystko od Niego, jeśli wierzyć doniesieniom,
biografów Stwórcy. Orędowników edyktu króla świętego.
I wszystko dla Niego, a w zamian zbawienie,
szczęście na tony, na błogosławionej Ziemi.

Bóg jest wszędzie, tak głoszą wysłane z Nieba anioły.
Ukochał nas bezgranicznie. Ostatnią koszulę by oddał, ostatnia kromkę chleba, za idyllę dla narodów.
Wszystko wie i widzi. Wszechmocny, każdą rzekę kijem zawróci i każdy ogień ugasi,
człowiek dzieckiem jego, więc dba, by na świecie nikt z żalu i bólu nie płakał.

Afrykańskie dzieci zapomniały, nikt im nie powiedział.
Bóg jest wszędzie. Lecz tam go nie ma.
Głodne i wybijane zarazą, tępione ostrzem maczet wojowników zza miedzy,
niewinne i konające tysiącami. Może nie umiały odmawiać pacierza.
Dzieci całego świata, powciskane w maleńkie trumny, jak w łupinki orzechów,
płyną Styksem do nieznanego świata. Choć mawiają, że otwarło im się Niebo.
Bóg ma wiele spraw na głowie. Wszak wszędzie jest i wiele do zrobienia,
przeoczył tych kilka milionów bezbronnych istnień, co dzień konających bez grzechu.

Tam w biedzie, co odbiera oddech i zabiera ostatnią łzę, tam w domach gdzie chleb dzieli się na piętnastu,
bez czarów biblijnych. Zwyczajnie. Byle do wieczora, byle do rana.
W żywiołach niszczących dobytki, w każdym cięciu batem w plecy zagubionego człowieka,
we wszystkich lękach i paranojach. Tam też jest Bóg. Łaskawy i sprawiedliwy, kochający nas sędzia.
W zaciśniętych pięściach, gdy już nie mamy siły walczyć z losem, w błaganiach do pustki, by wreszcie stąd odejść,
w wymiotach tych, co nie zdołali strawić Najjaśniejszej Łaski od tegoż Boga.

W wszelkich niedorzecznościach na tle świętego słowa, w krzywdach wymierzanych nam w imię jakiejś tajemnicy.
On jest wszędzie. Może dlatego nie ma Go nigdzie.
Może za dużo na barki swe wziął, dając ludziom wolę poczynań
i nie nadąża naprawiać własnych porażek, gdy biedota zdycha w brudnych ulicach.
Może nie jest tak dobry, a prorocy chcieli mieć swojego Super bohatera,
co jak Batman nie opuści nikogo, choćby cały świat umierał.

A może nie ma Boga i wszystko to tylko nasza wina,
bo się nam nie chce, choć moglibyśmy sami naprawić ten syf, kiłę, mogiłę.
Może kościoły są dla naiwnych i wygodnie rozleniwionych,
Gdy wszystko samo się zrobi. I nic nie trzeba robić.

Bóg jest wszędzie drogie dzieci. Patrzy na was z góry.
Módl się zawsze rano i wieczór. A Piekło pod ziemią. Nie tutaj!nie tutaj...

autor

rebel

Napisany: 2010-10-19 Dodano: 2010-10-19 09:42:40

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie