Boję się...

próbuje powstrzymać łzy...
nie płakać...
myślałam ze jestem silna... podołam...
dam radę... z podniesiona główka brnąc w wir życia...
ktoś niósł mnie na rękach...
każdy próg wysoki pomógł pokonać...
teraz "mówi" nadal...

boję się słów... tak dużo słyszałam...
od Ciebie jednego prawdę...
fałsz... - od reszty świata...
nie umiem wierzyć ludziom... zapomniałam...
może nie chce... nie wiem... już nie umiem...
każdy myśli ze to wyłącznie moja sprawa...
jak zaufać komuś...? znów...? ponownie?
po tylu kłamstwach wierzyć w dobre słowa...?

tak było kiedyś...
teraz tak bardzo się boję...
boję się łez... smutku... cierpienia...
a to są elementy życia...
Tak... jego... -życia się boję...
masa przeszkód... a przeciw nim... my? zawsze we dwoje...?
sama nie dam rady... opętała mnie miłość...
wiem że wieczna... lecz w pojedynkę z nią sama...?
czy wytrwasz przy mnie...?

możesz się przestraszyć... poważnych słów...
czy jesteś gotów...? czy stać Cię by kochać tak naprawdę...?
Całym sobą...? być przy mnie...?
Mimo mego krwawiącego serca...?

autor

***GwIaZdKa***

Dodano: 2006-09-12 15:34:29

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie