BOJĘ SIĘ NORMALNOŚCI

Dla wszystkich którzy boją się normalności

Boję się normalności bo cóż złego jest w miłości, tak piękne uczucie które zawsze żyło w nas.
Choć kiedyś pragnąłem doświadczyć jej, teraz juz doświadczyłem i się nauczyłem;
miłość jest nie tylko pięknem ale i potrafi zadawać straszne rany z których długo trzeba się leczyć, a blizny zostają na całe życie.
Niegdyś mówiłem kocham z pewnością i śmiałością, teraz gdy blizny na mym sercu się pojawiły ciężko mi je wypowiedzieć, boję się że po wymówieniu ich znów pojawią się rany i następne blizny.
Czego tu się bać? Miłości?
Mimo tego że pragnę mówić kocham, chcę kochać i być kochanym, boję się normalności;
miłość przecież normalną i ludzką rzeczą jest.

Choć bardzo chcę to niepotrafię.....staram się to przezwyciężyć

autor

Xander

Napisany: 2004-12-15 Dodano: 2004-12-15 22:21:11

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie