Ból istnienia...
Jakoś tak dziwnie
na sercu, na duszy,
ból mego życia
wieczność zagłuszy...
Zagłuszy smutki,
wszystkie słabości,
zabierze radość,
czasy miłości,
zabierze uśmiech,
wszystkie marzenia...
Zostawi tylko
BÓL mego istnienia...
autor
olcia_j
Dodano: 2007-01-08 14:53:20
Ten wiersz przeczytano 2199 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.